Η μερίδα του λέοντος!

Σημείωση της αρθρογράφου: Κανείς δεν θα πίστευε αν του έλεγα πως δέκα λεπτά πριν ξαπλώσω στο κρεβάτι, θα άνοιγα ξανά το laptop προκειμένου να γράψω ένα κείμενο και ας έβγαινε και άρθρο! Υπήρξα σε έναν λήθαργο αυτές τις ημέρες λόγω υποχρεώσεων, μέχρι που άναψε ένα λαμπάκι στο μυαλό μου το οποίο δεν μπορούσα να αφήσω να σβήσει... 
Έβαλα τον αγαπημένο μου ερωτικό ραδιοφωνικό σταθμό να ηχεί στα ακουστικά, έβαλα ξανά τα γυαλιά μου και ξεκίνησα...


Ανήρ! Το φύλο που βοήθησε το θήλυ προκειμένου να γεννηθείς εσύ, εγώ, ο δίπλα, ο παραδίπλα. Το ισχυρό και λατρεμένο φύλο των γυναικών. Μοιραίος, περίεργος, μυστηριώδης... Αυτός που έκανε μια Μαλβίνα Κάραλη να παλεύει σύγκορμη να εξηγήσει τον έρωτα και μαζί με εκείνη και όλες τις υπόλοιπες γυναίκες. Στα αλήθεια, πόσο περίεργο και εγκεφαλικά θανατηφόρο είναι να πέσεις στα δίχτυα του; Θεέ μου, όλοι αυτοί οι Αδάμ που μας περιβάλλουν πόσο περίεργοι μπορούν να γίνουν; Κάποτε είχα διαβάσει πως όποιος προσπαθήσει να εξηγήσει ένα γυναικείο μυαλό, οδηγείται στην τρέλα. Το ανδρικό; Να βιαστώ να απαντήσω με το φεμινιστικό moto πως δεν λειτουργεί σχεδόν ποτέ το σωστό κεφάλι για τις αποφάσεις τους;

<<Καλέ, μην μιλάς έτσι>> θα μου έλεγε η μάνα μου και οι μανάδες όλων των γιων ... Μάνα, μανάδες, γυναίκες, φίλες, γνωστές. Πολλές "επιτυχημένες σχέσεων" θα βιαστούν να με κατηγορήσουν για τα λεγόμενα. Εγώ ένα ξέρω, η μερίδα του λέοντος πέφτει πάντα επάνω τους! Τα πάντα πρέπει να τους ανήκουν χωρίς στην ουσία να ξέρουν αν μπορούν να τα κρατήσουν. <<Μου ανήκεις...>>. Ναι άνθρωπέ μου, θέλω να σου ανήκω μα κράτησέ με. Δεν με είχες παραγγελία άριστα κατασκευασμένη από τον δημιουργό μου που ήρθες να παραλάβεις και με άφησες στην άκρη μέχρι να με χρησιμοποιήσεις. Γυναίκα είμαι! Γυναίκα είναι και η μάνα σου και η αδερφή σου επίσης. Θα περιμένω στην δική σου στάση μέχρι να περάσεις με το λεωφορείο σου μα αν αργήσεις, παίρνω ταξάκι και φεύγω ... Γυναίκα είμαι!

<<Σε γουστάρει... είναι φως φανάρι>> λένε όλες οι γυναίκες στην υποψήφια νύφη - Πηνελόπη που περίμενε τον Οδυσσέα μερόνυχτα. Είναι φως φανάρι ή ... απλώς κρατάω το φανάρι; Τσουπ εκείνη την ώρα κάνει την εμφάνισή του ο γυναικείος εγωισμός. Θα κάθομαι εγώ μια αιθέρια παρουσία (σ.σ που να'σαι σίγουρος πολλοί ακυρωμένοι πρώην θα ζήλευαν να είναι στη θέση σου) να περιμένω το "Μολών λαβέ" το δικό σου; Ε όχι! Πάει πολύ. Και εκεί που πας να ανοίξεις την ορθάνοιχτη παλάμη σου, να τα μουτζώσεις όλα και να πάρεις το ταξί που λέγαμε, κορνάρει από απέναντι και σου κλείνει το μάτι! Να σιχτιρίσω; Να τον μουτζώσω και αυτόν; Γιατί καλέ μου δεν το αφήνεις το κορίτσι να πάει στην ευχή της Παναγίας; <<Επειδή μου ανήκει..>>! Ο άντρας ο κυνηγός, ο hunter... Που ήσουν μπροστά του και αυτός ανέβαλλε το κυνήγι σου για μετά. <<Αφού θα περάσει ξανά>>. Θα ξαναπεράσει ναι. Κάποια από αυτές τις φορές όμως που θα περάσει, να έχεις κατά νου πως θα είναι η τελευταία.

Γυναίκες γύρω μου περνάνε τα πάθη του Ιησού Χριστού από δαύτους τους άντρες. Βέβαια! Αντιστράφηκαν οι ρόλοι το 2015 και περιμένουν εκείνοι να τους κυνηγήσουν. Σιγά μην βγάλουμε και μαχαίρια. Οι μπαμπάδες σας, ωρέ παλικάρια, περίμεναν τις μανάδες σας να τους ρίξουν στα τάρταρα του έρωτα; Για ρωτήστε τους λίγο. Εσείς οι μανάδες μην μεγαλώνετε τους γιους σας σαν τον άντρα που δεν θα θέλατε να είχατε ποτέ. Βλέπω ξεροσταλιασμένες γυναίκες στις καφετέριες και στο facebook μέσω των status να περιμένουν το πράσινο φως λες και θα χάσουν το δέκα το καλό αν προχωρήσουν στον επόμενο. Έλεος!

Και μετά έχουν παράπονο.. <<Όλες είστε αναίσθητες>>. Απαντούν και αυτές <<και εσείς γαϊδούρια>>. Καλά εδώ που τα λέμε ο χαρακτηρισμός "γαϊδούρια", είναι επιεικής. Ποιος φταίει τελικά θα μου πει κανείς να ρίξω σε αυτόν τις ευθύνες; Οι άντρες φταίνε που γίνανε έτσι ή οι γυναίκες τους κάνανε έτσι; Ερωτευτείτε άνθρωποι! Ερωτευτείτε άφοβα. Ο πρώην και η πρώην δεν έμειναν καθόλου τυχαία στο παρελθόν. Αν έπρεπε και ήταν γραφτό να μείνουν, θα ήταν νυν. Μην ταλαιπωρείτε ο ένας τον άλλον άδικα. Δεν μας φταίει ο κόσμος αν χάσαμε μια μάχη. Ο εαυτός μας φταίει που αφήσαμε την μάχη να μας τον αλλάξει και να τον φοβίσει. Να τον κάνει να διστάζει. Ο κάθε έρωτας φέρνει κάτι μαζί του. Πως θα μπορούσες να πεις πως είσαι ολοκληρωμένος εμπειριών όταν τις διώχνεις μακρυά και δεν μαθαίνεις από αυτές;

"Feel the vibe,

feel the terror,

feel the pain, i

t's driving me insane..."

(το άρθρο "Η μερίδα του λέοντος" δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2015 από το AridaiaNews.gr)