Σάββατο 15 Ιουνίου 2019

Χρόνια πολλά πατέρα - Η εξομολόγηση μιας κόρης

 (Έχουμε περάσει τόσα μαζί και θυμάμαι ότι έως τα 29 μου χρόνια, ζήτημα είναι να σου έχω πει 2-3 φορές "Χρόνια πολλά" αυτή την δική σου ξεχωριστή ημέρα. Πόσο άδικο, ε; Στην γιορτή της μάνας να γίνεται ολόκληρο νταβαντούρι και στη δική σου γιορτή μια ησυχία και ένα "ααα ναι χρόνια πολλά". Εγώ φέτος αποφάσισα όμως να σου πω τα "Χρόνια πολλά" με έναν άλλο τρόπο που, πίστεψέ με μπαμπά μου, λίγες κόρες θα έκαναν. Σου γράφω μια εξομολόγηση που ποτέ δεν θα σου έλεγα ακόμα και αν μιλάγαμε οι δυο μας. Και δες τώρα πως τα κατάφερα, όχι απλά θα την γράψω αλλά θα την δημοσιεύσω κιόλας για να την δει όλος ο κόσμος)


Μπαμπά μου, αγαπημένο μου φιλαράκι σε νιώθω τόσο κοντά μου και τόσο κολλητό μου φίλο και ας έμαθες το 1/4 των μυστικών μου όλα αυτά τα χρόνια. Η αγάπη μου για εσένα όμως δεν κρίνεται από αυτό. Κρίνεται από τα πόσα χατίρια δεν μου έχεις χαλάσει, από αυτά που μου χάλασες για να με προστατεύσεις, από τις φορές που ήσουν στον κόσμο μου ο ενοχλητικός που δεν με άφησες να κλάψω με την ησυχία μου γιατί ήθελες να δεις τι μου συμβαίνει, από τις ακόμα περισσότερες φορές που δεν ήθελες να είμαι σκεπτική και έσπασες την ησυχία με ένα αστείο για να πάρω τα επάνω μου. Κάποτε μου είχες πει "να θυμάσαι ότι σαν την μαμά και τον μπαμπά δεν θα σε αγαπήσει κανείς". Άλλαξα ένα σωρό παρέες, άλλαξα ερωτικούς συντρόφους, άλλαξα εργασιακό περιβάλλον, όσα και αν έχω αλλάξει με τα χρόνια, είχες δίκιο απόλυτο. Κανένας φίλος δεν κράτησε το μυστικό μου τόσο βαθιά μέσα του, όσο εσύ τα λίγα που σου έχω πει. Κανένας εργοδότης δεν ήταν τόσο διαλλακτικός στην αυστηρότητα όσο εσύ. Κανένας ερωτικός σύντροφος δεν με αγάπησε όσο με αγάπησες εσύ. Έπρεπε να μεγαλώσω για να καταλάβω τι μου είπες.

Ο τέλειος πατέρας δεν ήσουν ποτέ. Κανένας δεν πιστεύω ότι μπορεί να είναι ο τέλειος γονιός. Κανείς δεν γεννήθηκε γονιός, όλοι έχουν κάνει τα λάθη τους όπως και εσύ έχεις κάνει τα δικά σου λάθη. Μάθε πως σου τα έχω συγχωρέσει όλα! Όχι επειδή είμαι η μεγαλόκαρδη κόρη αλλά επειδή η δική μου ψυχή ήθελε να βρει γαλήνη. Και ξέρεις τι κατάλαβα μπαμπά; Όταν μπόρεσα και συγχώρεσα ό,τι μηδαμινό με ενόχλησε σε εσένα, σε αγάπησα πολύ περισσότερο. Σε αγάπησα όσο ο νους δεν μπορεί να φανταστεί και με όσες λέξεις δεν έχουν ακόμα γραφτεί.

Ξέρω πως έδωσες τον καλύτερό σου εαυτό για να με μεγαλώσεις. Ξέρω πως ήθελες το καλύτερο για εμένα γι'αυτό και σε κάθε συνετή μου επιλογή δεν μπήκες εμπόδιο. Ξέρω πως ήθελες και θέλεις να είμαι ευτυχισμένη όπου και αν βρίσκομαι. Είμαι πατέρα μου ευτυχισμένη, είμαι! Ξέρεις όμως τι δεν θα είμαι ποτέ ξανά; Η μικρή σου κόρη που θα έχω άπλετα τα χρόνια μπροστά μου για να περάσω και άλλον χρόνο μαζί σου. Γιατί κάποια στιγμή αυτός ο χρόνος θα τελειώσει και όταν τελειώσει εγώ θα έχω χάσει το στήριγμά μου να μου επαναλαμβάνει "βάρα μπροστά, μην αγχώνεσαι, μόνο το άγχος σου μένει στο τέλος". "Να είσαι μπεσαλού, να μην λες ψέμματα και να μην φοβάσαι ποτέ να πεις την αλήθεια όσο και αν δεν σε συμφέρει". ¨Να είσαι θαρραλέα, να μην σκύβεις το κεφάλι και η λύση θα βρεθεί, έχει ο Θεός". 

Σε ευχαριστώ για όλα μπαμπά μου. Σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έχεις δώσει, γι'αυτά που δεν μπόρεσες να μου δώσεις και ξέρω ότι το ήθελες πολύ μα πιο πολύ σε ευχαριστώ γιατί κάπου μπερδεύτηκες και με μεγάλωσες σαν αγόρι. Με αυτό έμαθα να αποφεύγω τις κακοτοπιές και να βασίζομαι στα δικά μου χέρια και πόδια. Σε ευχαριστώ που μπορώ να έχω το θάρρος να κοιτάω τον άλλον στα μάτια είτε με συμφέρει είτε όχι. Σε ευχαριστώ που όσο και αν λυγίζω στις δυσκολίες μου, πάντα ακούω την φωνή σου να μου λέει "μην κλαις ρε χαζή, τι κάθεσαι και κλαις; Όλα θα γίνουν!". Συγγνώμη για τις φορές που σε πλήγωσα, συγγνώμη και γι'αυτές που έκανα του κεφαλιού μου. Έτσι έμαθα όμως το μάθημά μου. Και όχι, δεν έπεσες ούτε μια έξω! Και ναι σε όσα έχεις πει, όσο και αν προσπάθησα να σε βγάλω ψεύτη, είχες δίκιο. Είσαι ο μπαμπάς μου όμως και έπρεπε να μου δείξεις τον δρόμο είτε με τον εύκολο είτε με τον δύσκολο τρόπο. Τι να κάνω που εμένα μου άρεσε από μικρή ο δύσκολος;

Δεν ξέρω αν θα αξιωθώ ποτέ να γίνω μάνα, γιατί μου μένει ακόμα αναπάντητο το "θα γίνεις μάνα και θα με καταλάβεις. Εύχομαι να ζω για να σε δω.". Εάν ποτέ αξιωθώ να γίνω μάνα, θα ήθελα πολύ να πάρω την δύναμη της δικής μου μάνας και το θάρρος το δικό σου. Και να ξέρεις πως θα αγαπήσω πολύ αυτόν που θα νιώθω ότι με αγαπάει τόσο βαθιά όπως εσύ. Εντάξει, θα με αγαπάει λιγότερο από εσένα ... Κανείς δεν θα μπορεί να με πει "κόρη μου" και κανείς δεν θα με κοιτάει όπως εσύ. Γιατί εσύ είσαι μοναδικός!

Χρόνια σου πολλά μπαμπά μου! Χρόνια σου πολλά στήριγμά μου!


Η κόρη σου ...