Editorial
<<Μία παρά δέκα... έχω ακόμα ώρα. Μία ακριβώς, μία και δέκα. Άργησα για μια ακόμα φορά και θα με ψάχνουν. Το άγχος νομίζω ότι θα ξεχειλίσει από το στόμα μου σαν τους καταρράκτες του Νιαγάρα.
Μπαίνω βιαστικά στο αυτοκίνητο και σκέψεις χοροπηδούν στο μυαλό μου αναιρώντας παταγωδώς η μία την άλλη. Ποια είναι η κοπέλα αυτή; Θα θέλει να απαντήσει σε όσα ρωτήσω ή θα μπλοκάρει, θα μπλοκάρω και θα καταστρέψουμε την συνέντευξη; Τα λόγια του Σταύρου ηχούν στο μυαλό μου έντονα "να είσαι φυσική, να μην αγχωθείς".
Έφτασα... Με περιμένουν ήδη και εγώ προσπαθώ να καλύψω την αμηχανία μου λέγοντας αστεία όπως πάντα, για να ελαφρύνω την ατμόσφαιρα. Συνήθεια που δεν πρόκειται να αλλάξω ποτέ γιατί με βγάζει από την δύσκολη θέση όπως και τον συνομιλητή μου.
Χαιρετώ και διακρίνω μια ευγενική παρουσία με ένα πολύ λαμπερό χαμόγελο. "Γεια σου Αργυρώ", "Γεια σου Τάνια"... Χαμόγελο! Α, μ'αρέσει αυτό το κορίτσι! Είναι άνετη, είναι δυναμική και νιώθω ότι έχει να μου πει πολλά σήμερα. "Είστε έτοιμες; 3-2-1 ...Πάμε!".>>
Τάνια
(#Almopia_Edition, επεισόδιο 1, δημοσιεύτηκε από το Aridaianews.gr στις 14/10/2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου